Pn - Nd 8:00 - 22:00
Mysłowice
Strona główna / Uzależnienia / Pracoholizm
Pracoholizm charakteryzuje się nadmierną pracowitością, brakiem równowagi między życiem zawodowym a osobistym, a także trudnościami w odłączaniu się od pracy nawet poza godzinami pracy.
Pracoholizm to stan charakteryzujący się obsesyjnym zaangażowaniem w pracę, niezdolnością do oderwania się od niej, co skutkuje negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi, społecznymi i rodzinnymi.
Dowiedz się więcej na temat nałogu:
W przypadku pracoholizmu ważne jest zauważenie, że poświęcanie się pracy może być wynikiem różnych czynników, takich jak presja środowiska pracy, kultura organizacyjna czy indywidualne cechy osobowości:
Profesjonalna pomoc psychologiczna, terapia, a także podejmowanie działań na rzecz równoważenia życia zawodowego i osobistego mogą być kluczowe w leczeniu tej problematyki.
Objawy pracoholizmu mogą być różnorodne i mogą się różnić w zależności od indywidualnych cech osoby oraz charakterystyki jej pracy.
regularne pracowanie długich godzin, w tym poza standardowym czasem pracy
zaniedbywanie relacji rodzinnych, przyjacielskich i hobby na rzecz pracy, w efekcie załkowity zanik relacji
pojmowanie pracy jako źródła potwierdzenia własnej wartości
nadmierne zaangażowanie w pracę
obsesyjne myśli o pracy poza miejscem pracy
problemy zdrowotne związane z nadmiernym stresem i brakiem odpoczynku
trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu zdrowych relacji społecznych
trudności z koncentracją na aktywnościach niezwiązanych z pracą
nadpobudliwość, nerwowość i zwiększona podatność na stres
obsesyjne myśli o pracy towarzyszące non stop, przez całą dobę
Wsparcie ze strony specjalistów, takich jak psychologowie, terapeuci, a także wsparcie społeczne, może pomóc w przezwyciężeniu pracoholizmu i odzyskaniu zdrowej równowagi w życiu zawodowym i osobistym.
Pracoholizm to zaburzenie kwalifikujące się do leczenia na terapii indywidualnej lub grupowej. Oprócz pracy z terapeutą, pacjent powinien uczestniczyć w grupach wsparcia, gdzie będzie mógł dodatkowo dzielić się swoimi doświadczeniami i otrzymać wsparcie od podobnych do siebie osób.
Ustanawianie granic czasowych dla pracy i czasu prywatnego.
Takich jak regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i odpowiednia ilość snu.
Regularne przerwy i odpoczynek w ciągu dnia.
Skupienie się na utrzymaniu równowagi między obowiązkami zawodowymi a życiem osobistym.