Co to jest ketamina? Ketamina to substancja chemiczna, która pierwotnie została opracowana jako środek znieczulający, a obecnie znajduje szerokie zastosowanie zarówno w medycynie, jak i w świecie rekreacyjnych narkotyków. Choć jej pierwotnym celem było znieczulanie pacjentów podczas operacji, to jej wpływ na świadomość i niezwykłe doświadczenia zmysłowe sprawiły, że zyskała popularność poza salami operacyjnymi.
Spis treści
- Jak działa ketamina?
- Co się dzieje po zażyciu ketaminy?
- Ketamina: Lek na depresję czy narkotyk?
- Przedawkowanie ketaminy
- Uzależnienie od ketaminy
- K-hole
- Interakcje ketaminy z innymi substancjami
- Czas utrzymywania się ketaminy w organizmie
- Charakterystyczne objawy po zażyciu ketaminy
Jak działa ketamina?
Ketamina działa głównie poprzez blokowanie receptorów NMDA w mózgu, co prowadzi do zahamowania transmisji sygnałów nerwowych. Dzięki temu, pacjent przestaje odczuwać ból i traci kontakt z otaczającą go rzeczywistością. Działanie ketaminy jest dość szybkie, a efekty mogą trwać od kilku minut do kilku godzin, w zależności od dawki i sposobu podania.
Co się dzieje po zażyciu ketaminy?
Doznania po zażyciu ketaminy mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od dawki, stanu psychicznego osoby oraz kontekstu, w którym jest zażywana. Przy mniejszych dawkach ketamina wywołuje uczucie lekkiego oderwania od rzeczywistości, euforii, a także zmniejszenie odczuwania bólu. W wyższych dawkach może powodować głębsze zmiany w percepcji, takie jak halucynacje, uczucie depersonalizacji (oderwania od własnej tożsamości) oraz derealizacji (odczuwania świata jako nierzeczywistego).
Pacjenci wybudzający się z narkozy po ketaminie często opisują swoje przeżycia jako przebywanie w alternatywnej rzeczywistości. Mogą mieć wrażenie, że byli w innym świecie, czasem wypełnionym mistycznymi czy surrealistycznymi obrazami. Inni opisują uczucie unoszenia się, latania, a nawet opuszczania własnego ciała (doświadczenie zwane OBE – out of body experience). Czas może wydawać się rozciągnięty lub skurczony, co sprawia, że kilka minut może wydawać się wiecznością lub odwrotnie.
Ketamina: Lek na depresję czy narkotyk?
W ostatnich latach ketamina zyskała dużą uwagę jako potencjalny lek na depresję, zwłaszcza w przypadkach, gdy tradycyjne metody leczenia zawodzą.
Depresja lekooporna to stan, w którym pacjenci nie reagują na standardowe leki przeciwdepresyjne, takie jak SSRI czy SNRI (to rodzaje leków przeciwdepresyjnych, które działają poprzez zwiększenie poziomu serotoniny, jak i noradrenaliny w mózgu). W takich przypadkach ketamina, podawana w kontrolowanych warunkach klinicznych, może przynieść szybką i znaczącą ulgę.
Mechanizm działania ketaminy w depresji nie jest jeszcze do końca zrozumiany, ale badania sugerują, że może ona działać poprzez zwiększenie plastyczności synaptycznej (jest to zdolność mózgu do zmieniania i wzmacniania połączeń między neuronami, co umożliwia uczenie się, zapamiętywanie nowych informacji oraz adaptację do zmieniających się okoliczności) co pozwala na „przebudowę” połączeń neuronowych w mózgu, związanych z nastrojem i emocjami. Ketamina jest zwykle podawana w niskich dawkach, często w formie infuzji dożylnej, co pozwala na szybkie osiągnięcie efektu terapeutycznego.
Jednak stosowanie ketaminy jako leku na depresję jest kontrowersyjne, ponieważ substancja ta ma również wysoki potencjał uzależniający i może prowadzić do nadużywania, zwłaszcza jeśli jest stosowana poza kontrolą medyczną.
Przedawkowanie ketaminy
Przedawkowanie ketaminy może prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych. Objawy przedawkowania obejmują:
- Utratę przytomności.
- Silne halucynacje i dezorientację.
- Uczucie ekstremalnego lęku i paranoi.
- Zaburzenia oddychania.
- Problemy z pracą serca, takie jak arytmia.
W skrajnych przypadkach przedawkowanie ketaminy może prowadzić do śmierci, zwłaszcza jeśli jest ona zażywana w połączeniu z innymi substancjami psychoaktywnymi.
Uzależnienie od ketaminy
Uzależnienie od ketaminy to poważny problem, który może rozwijać się szybko, zwłaszcza przy częstym używaniu. Osoby uzależnione od ketaminy często rozwijają tolerancję, co oznacza, że z czasem potrzebują coraz większych dawek, aby osiągnąć ten sam efekt. To z kolei zwiększa ryzyko przedawkowania i powikłań zdrowotnych.
Uzależnieni od ketaminy mogą również eksperymentować z mieszaniem tej substancji z innymi narkotykami lub alkoholem, co prowadzi do jeszcze bardziej nieprzewidywalnych i niebezpiecznych efektów.
K-hole
K-hole to termin opisujący stan umysłu, w który można wpaść po zażyciu dużych dawek ketaminy. W tym stanie osoba jest praktycznie odcięta od rzeczywistości, doświadczając głębokiego uspokojenia, które może przypominać doświadczenie śmierci. Osoby w stanie K-hole mogą mieć poczucie, że ich ciało przestaje istnieć, a oni sami są „uwięzieni” w umyśle. Dla niektórych osób jest to doświadczenie mistyczne, dla innych przerażające.
Interakcje ketaminy z innymi substancjami
Ketamina może wchodzić w niebezpieczne interakcje z innymi substancjami. Stosowanie ketaminy razem z barbituranami (lekami uspokajającymi), opioidami (środkami narkotycznymi) lub benzodiazepinami może prowadzić do przedłużonego stanu znieczulenia oraz zwiększenia ryzyka przedawkowania. Benzodiazepiny, takie jak diazepam, mogą zwiększać stężenie ketaminy we krwi, co dodatkowo potęguje jej działanie i zwiększa ryzyko skutków ubocznych.
Na zachodzie ketamina jest również popularnym narkotykiem klubowym, często używanym razem z MDMA (ecstasy) oraz GHB. Takie kombinacje mogą prowadzić do bardzo silnych efektów halucynogennych i psychoaktywnych, które są nieprzewidywalne i niebezpieczne.

Czas utrzymywania się ketaminy w organizmie
Ketamina jest substancją, która stosunkowo szybko metabolizuje się w organizmie, ale jej ślady mogą być wykrywalne przez pewien czas po jej zażyciu. Czas wykrywalności ketaminy w organizmie zależy od kilku czynników, takich jak dawka, częstotliwość używania, metabolizm osoby, a także metoda badania. Oto typowe ramy czasowe:
- Krew: Ketamina jest wykrywalna we krwi przez około 24 godziny po zażyciu. Po tym czasie jej stężenie znacznie spada, co utrudnia wykrycie.
- Mocz: W moczu ketaminę można wykryć przez 2 do 4 dni po zażyciu. U osób, które stosują ketaminę regularnie, czas ten może się wydłużyć do nawet 7 dni.
- Ślina: W ślinie ketamina może być wykrywalna przez około 24 do 48 godzin po zażyciu.
- Włosy: W rzadkich przypadkach, badanie włosów może wykryć ketaminę nawet po kilku miesiącach od zażycia, ale jest to metoda stosowana głównie w specjalistycznych badaniach toksykologicznych.
Charakterystyczne objawy po zażyciu ketaminy
Osoba po zażyciu ketaminy może wykazywać pewne charakterystyczne objawy, które mogą pomóc w jej rozpoznaniu:
- Niewyraźna mowa: Ketamina może powodować trudności w mówieniu, co objawia się bełkotaniem lub mówieniem „pod nosem”.
- Zaburzenia równowagi: Osoba może mieć problemy z chodzeniem, potykać się lub zataczać.
- Osłabiona koordynacja ruchowa: Precyzyjne ruchy mogą być trudne, a osoba może wydawać się „pijana” bez zapachu alkoholu.
- Zmiany w zachowaniu: Osoba może wydawać się zamknięta w sobie, odizolowana od otoczenia, nie reagować na bodźce zewnętrzne lub wykazywać dziwaczne zachowanie.
Ketamina to lek znieczulający, który znalazł zastosowanie również w leczeniu depresji lekoopornej. Jednak jej używanie wiąże się z ryzykiem uzależnienia i poważnymi efektami ubocznymi, takimi jak depersonalizacja, halucynacje i zaburzenia koordynacji. Ketamina może być wykrywalna w organizmie od kilku godzin do kilku dni, a jej charakterystyczne objawy, takie jak zamglone spojrzenie i zdezorientowanie, pozwalają odróżnić ją od innych narkotyków. Pomimo swoich zalet medycznych, jej stosowanie wymaga ostrożności.