Szczególnie uwagę, wsparcie i pomoc powinny otrzymać dzieci z rodziny objętej problemem uzależnienia. Niestety panuje powszechne przekonanie, że dziecko nie widzi, nie doświadcza i nie odczuwa, iż funkcjonuje w dysfunkcyjnej rodzinie. Oczywiście, że doświadcza i to bardzo brutalnie, skutków wynikających z uzależnienia jednego z rodziców i widzi oraz czuje więcej niż mogłoby się wydawać. Często więc nieodpowiednio zaopiekowane, odrzucone emocjonalnie dzieci szukają wsparcia np. w grupach rówieśniczych, uciekając z domu, w którym jest alkohol, ponieważ nie mają pojęcia do kogo i gdzie zgłosić się o pomoc.
Współuzależniony rodzic:
Współuzależniony rodzic najczęściej całą uwagę kieruje na swojego uzależnionego partnera/partnerkę, zaniedbując emocjonalnie dzieci, lub też „chroni” je udając, że nie ma żadnego problemu, ukrywając uzależnienie ojca/matki w nadziei, że w ten sposób ochroni dziecko. Dorastające w takiej rodzinie dziecko często ma dysonans poznawczy, bo ewidentnie czuje, że „coś jest nie tak”, lub już dokładnie widzi rozpad rodziny spowodowany nałogiem rodzica, ale kompletnie nie wie gdzie zgłosić się o pomoc. Nawet jeśli zgłosi potrzebę wsparcia psychologicznemu, rodzicowi, bądź też psychologowi szkolnemu, nie zawsze to wsparcie otrzymuje.
Drugą kwestią jest fakt, iż dziecko z rodziny objętej problemem uzależnienia, odczuwa wstyd odzwierciedlony, lub tkwi w poczuciu lojalności wobec pijącego rodzica i rodzica współuzależnionego, dochowując ciążącej na nim tajemnicy. Tkwi więc w potrzasku, nie mogąc przełamać poczucia wstydu, i zrzucić ciężaru jaki na nim ciąży.
Dlatego bardzo dobrą i bezpieczną alternatywą dla dzieci szukających wsparcia jest TELEFON ZAUFANIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY. To jest pierwszy krok, by dziecko mogło się odbarczyć, zgłosić potrzebę pomocy i uzyskać realną pomoc. Telefon ten jest czynny 7 dni w tygodniu przez 24 h/dobę.
